‘Louwke Poep’ wordt het standbeeld ter ere van de oorlogsslachoffers in Kapellen genoemd. Naar de vrouw die model stond bij de beeldhouwer THEO BLICKX (1875 – 1963). De eigenlijke naam is ‘Treurende moeder’. Theo Blickx (geboren in Mechelen) bleef, ondanks zijn groot talent en zijn inventief werk, ten onrechte een schaduwfiguur in de kunstwereld. Een van zijn leerlingen was niemand minder dan Rik Wouters, die bij Blickx lessen in schetsen en boetseren volgde. Op de begraafplaats van Kapellen staat de beeldengroep ‘Vaders einde’; een werk dat eveneens een bewijs vormt voor Blickx gave om een ‘zinnebeeld’ te scheppen. Tijdens de tweede wereldoorlog werd ‘Louwke Poep’ beschadigd. Het beeld werd nadien niet onmiddellijk gerepareerd. Het monument verloor hierdoor aan artistieke waarde maar werd in de jaren na de tweede wereldbrand een symbool tegen oorlog en geweld! Pas in 2016 werd, met mortel, een restauratie doorgevoerd.
Oorlog tegenover vrede !
Geluk tegenover verdriet. Zwart tegenover wit !
Tussen deze uitersten zijn er duizend schakeringen die niet pal tegenover elkaar staan maar in elkaar vervagen en vervloeien.
Dit middenveld is de arena waar het leven zich afspeelt. Hier vecht men tegen het noodlot, het toeval en, noodgedwongen, soms ook tegen medemensen.
Nijd en onverschilligheid zijn staalharde tegenstanders.
Zonder bondgenoten is het gevecht meestal bij voorbaat verloren. Maar niet altijd…
Eén woord volbrengt soms meer dan boeken vol geleerde spreuken. Eén handgebaar, hoe aarzelend ook, opent een wereld van mogelijkheden.
Vriendschap, haat !
Oorlog , vrede !
Contrasten !
Yolande